Sedef hastalığı, her yaşta görülebilecek kalıtsal yatkınlığı olan kronik bir deri hastalığıdır ve sık görülmesi nedeniyle deri hastalıkları arasında en çok rastlananlardan biridir. Hastalıkta sıklıkla deri üzerinde kırmızı plaklar oluşur ve bu plakların üzerinde iltihaplanmalar veya türüne göre kabuklanmalar meydana gelir. Sedef hastalığının tedavisinde amaç, iltihabı azaltmak ve derinin kabuklanıp dökülmesini kontrol altına almaktır. Nemlendirici özelliği bulunan kremler, deri üzerinde oluşan pulların oluşumunu engellemek ve kaşıntının kontrol altına alınmasına yardımcı olur. Bu hastalığın tedavisinde özel bir diyet uygulama zorunluluğu yoktur. Tüm hastalar için geçerli olan tek bir tedavi yöntemi de yoktur; her hastanın genel sağlığı, yaşam tarzı ve sedefin şiddetine göre tedavi yöntemi belirlenir ve tedaviye başlanır. Çeşitli tedavi yöntemleri belirlenebilir ve bu yöntemlere göre doktorun önerdiği kontrollere dikkat etmek gerekir. Doktorlar, hastalıklı deriler üzerine uygulanması amacıyla kortizon benzeri ilaçlar verebilir, sentetik vitamin D, katran veya antralin içeren ilaçlar önerebilir. Sedef hastalığının en ileri safhalarında ağızdan alınan ilaçlara ihtiyaç duyulabilir; bu ilaçlar tedavinin son aşamasında kullanılır. Bu tedaviye ilave olarak güneş ışınları önerilir. Güneş ışınları çoğunlukla hastalara fayda sağlayarak tedaviye yardımcı olur. Ancak bu uygulama sırasında dikkatli olmak gerekir; aksi takdirde bu ışınlar hastalığı alevlendirebilir. Bu nedenle doktor tavsiyesine uygun bir şekilde güneşe çıkılmalıdır. Bu hastalığın tedavisinde kullanılan yöntemler şunlardır:

Kortizon içeren kremler, merhemler veya losyonlar, pek çok hastada tedavinin olumlu sonuçlanmasını ve hastalığın etkilerinin en aza indirilmesine katkı sağlar. Özellikle genital bölge, kasıklar, yüz gibi hassas bölgelerde gücü zayıf olan kortizonlar tercih edilir, bu bölgelerde kalıcı hasarlara sebep olmaması için. Güçlü olan kortizonlar ise daha çok saçlı deride, diz ve dirseklerde, avuç içi ve ayak tabanlarında kullanılır. Bu bölgelerde ilacın etkisini artırmak için ilaç sürüldükten sonra üzeri ince bir naylon ya da streç film ile kapatılmalıdır. Fakat bu ilaçların uzman doktor kontrolünde kullanılması gerektiği unutulmamalıdır. Bu ilaçların çok ciddi yan etkileri olabilir ve tedaviyi iyice zorlaştırabilir. Bu ilaçların kullanılması kadar aniden bırakılması da sakıncalıdır. Aniden kesilmesi halinde hastalığın iyice şiddetlenmesine sebep olur. Tedavi devam ederken aylar sonra kortizon içeren ürünlere karşı direnç gelişebilir; uzman doktor bu durumda tedaviye direnç gösteren bölgelerin içerisine kortizon enjekte eder, bunun dozu doktor tarafından ayarlanır.

Saçlı bölgede oluşan sedef hastalığının tedavisinde, hastalığın şiddetine, saçın uzunluğuna ve hastanın yaşam tarzına göre en uygun olan tedavi yöntemi seçilir. Reçeteli ya da reçetesiz olarak birçok şampuan ve solüsyon, saçlı deride oluşan sedef hastalığı için kullanılan yöntemlerdendir. Bunlardan birçoğu katran ve kortizon içerir. Saç derisinde sedef plakaları bulunan hastalar, saçlarını çok sert bir şekilde kaşımaktan ve şampuanlamaktan kaçınmalıdır.

Antralin, kalın kabuklara sahip sedef hastalığı oluşumlarının tedavisinde tercih edilen bir ilaçtır. Deriyi tahriş edebilen bir ilaçtır ve derinin ve giysinin boyanmasına sebep olabilir.

Bu tedavi yöntemi, hastalığı sadece belirli bölgelerde olan hastalarda kullanılır. Yan etkilerinden korunmak için belirli miktarda, doktor kontrolünde kullanılmalıdır. Kömür katranı da yüzyıllardır sedef hastalığının tedavi sürecinde kullanılır ve özel merkezlerde uygulanan bir tedavi yöntemidir.

Güneş ışığı ve ultraviyole, derideki hücrelerin gelişmelerini azaltır. Bunlar, deri kırışıklığı, göz hasarı ve deri kanserine sebep olabilir, fakat doktor kontrolünde oldukça etkili sonuçlar doğurabilir. Vücut yüzeyinin tamamında sedef hastalığı görülen kişilerde, özel odalar sayesinde tüm vücuda ışık uygulanır.

Sedef hastalığı, diğer uygulanan tedaviler ile olumlu sonuçlar alınamazsa bu tedavi yöntemi kullanılır. Hastaya psoralen adı verilen bir ilaç verilir ve özel bir ultraviyole ışığı olan UVA ışınlarına dikkatli bir şekilde bırakılır. Bu tedavi, 2-3 ayda yaklaşık 25 defa uygulanır. Yılda da kırk defaya yakın bir uygulama, tedavinin olumlu sonuçlanmasını sağlayacaktır.

Methotreksat, kanser tedavilerinde ağızdan kullanılan bir ilaç türüdür. Diğer tedavilerin etkisiz kalması ve hastalığın iyice şiddetlenmesi durumunda başvurulan bir tedavi yöntemidir. Sedef hastalığının gerilemesini sağlar. Bu ağır bir ilaç olduğundan, özellikle karaciğer üzerinde oldukça etkilidir; bu nedenle düzenli olarak kan tahlilleri yapılmalıdır.